درست یکسال پیش در دیماه ۹۸ تصمیم جدی گرفتم که از سرویس بیان به طور کامل استفاده نکنم . نوشته شد که این وبلاگ منتقل شده است . دامنه همان دامنه قبلی ماند اما فقط وبلاگ داخلش ناگهان بلاگفا شد و اینجا برای همیشه دیگر هیچ خوانندهای نداشت! اما من هرگز هیچ خداحافظی رسمی از این وبلاگ نداشتم . برای همین پس از یک سال بازگشتم تا پست خداحافظی کامل با بیان رو بنویسم و برای همیشه دیگر از این سرویس استفاده نکنم .
دلیل مهاجرت من از بیان بسیار زیاده که دوست ندارم در پست خداحافظی به آنها بپردازم . دوست دارم در این پست از وبلاگنویسانی که در مدتی که وبلاگ در بیان مینوشتم حامی ام بودهاند تشکر کنم . این وبلاگ از این به بعد با این آدرس در دسترس خواهد بود : hatefweblog.blog.ir . گرچه تمامی پستها از دسترس خارج شدند .
بدون شک انتظار داشتم که دوستانی که در بیان داشتم به همراه من به بلاگفا بیان و اونجا با هم در تماس باشیم که متاسفانه هرچقدر منتظر بودم این اتفاق نیفتاد و نتیجهاش شد یافتن دوستان جدید در بلاگفا . به هرحال لازم دونستم به عنوان پست پایانی از دوستان تشکر کنم .
از فاطمه ، بیگ کت ، میم_ ، بهار ، بهارنارنج ، هلن پراسپرو ، فارام ، معصومه ، لیمو ، صبیره ، احمدرضا ، رضا ، علیرضا ( که تو بلاگفا دارمش) ، پرنیان ، فرزاد ، مریم بیمعرفت ( که دروغ میگفت دوست داره منو بخونه و ای کاش راستش رو میگفت که دوست نداره بخونه ) ، نلی عزیز ، مستور که کلا دو سه تا نظر یادم نمیآد داده باشه ولی من میخوندمش ، الهام ، الهه که از دستش خیلی ناراحتم و هرگز نمیگم چرا ، لنی ، آسمان ( اگه هنوز اینجا رو بخونه) ، بهنام ، آرام ، بوبک ، مدوسا ، فاطمه که نقاش لبخند بود و خیلی ها و خیلی های دیگه که ذهنم نمیتونه به خاطر بیاره ولی یک مدتی لطف داشت من رو خوندن .
اگر در نظری ، چتی، صحبتی ، گفتگویی ، ابراز عقیدهای و یا مخالفتی به تک تک عزیزانی که در این وبلاگ بودند و نیز به تک تک عزیزانی که دوستان عزیزی بودند بی ادبی و بی احترامی شده یا پیامی نامربوط نوشته شده از صمیم قلب از تک تک تون معذرت میخوام که بیشک به بزرگواری خودتون میبخشید . و تک تک کسانی که اذیتم کردند ، دو رو بودند و دروغ گفتند و یا خاله زنک بازی درآوردند یا دوستانم را آزاردند و یا من را هم به طور کامل فراموش کرده و اما تجربه کردم تا از تکرار آن جلوگیری کنم . از اینکه یک مدت همراهتان بودم به خودم میبالم که دوستانی خوب و مهربان داشتم و از تک تک تان (چه عزیزانی که اسمشان را نوشتم و چه عزیزانی که اسمشان را ننوشتهام ) تشکر میکنم . امیدوارم همیشه بنویسید و همیشه ادامه داشته باشید چون وبلاگ تنها سنگر ماست و ما چیزی رو شناختیم که دل کندن ازش بسیار بسیار سخت و اذیت کنندست .
از اینکه در این مدت آزردهخاطر شدید از هر عمل من از صمیم قلب ازتون معذرت میخوام و امیدوارم که همیشه قلمتون گرم باشه.
این دامنه تا ۱ اردیبهشت فعال خواهد بود و بعد از آن به طور کامل همه چیز حذف خواهد شد .
اگر دوست داشتید با هم در تماس باشیم به من ایمیل بزنید تا خاطراتی مرور و دیداری تازه کنیم . خوشحالم ایمیلهایتان را بخوانم :
نظرات این پست تنها تایید میشوند . پاسخی برایشان نوشته نمیشود . پاسخها خصوصی برای نویسندگان ارسال میشود
درباره این سایت